Review “Influence: The Comic” door Round Table Comics & dr. Robert Cialdini

Ik had al gehoord dat hij ermee bezig was, maar ineens zag ik op Amazon een nieuw stuk Cialdini-leesvoer uitkomen. Gebaseerd op zijn bestseller “Influence” heeft dr. Cialdini samen met een een tekstsschrijfster (Nadja Baer), een illustrator (Nathan Lueth) en een storytelling bedrijf (Round Table Comics), een stripversie van zijn boek gemaakt. Zijn doel was om de focus niet op de beïnvloedingstechnieken te leggen, maar juist op de verdediging daartegen. En door het als strip aan te bieden, hiermee jongeren meer bewust maken van hoe zij beïnvloed worden in het dagelijks leven. Een geweldige doelstelling als je het mij vraagt, ik leg mijn zoontjes ook in Jip & Janneke taal uit hoe ze beïnvloed worden maar met zo’n strip kan je het echt ‘sticky’ maken!

Wat mij betreft is dit niet erg goed gelukt. De materie komt niet echt over. Wat er denk ik gebeurt is, is het volgende.

Aanpak

De tekstschrijfster is op basis van de teksten uit “Influence” een soort verhaallijn(tje) gaan zoeken dat goed grafisch te vertalen is door de illustrator. Dus zie je special forces, bad guys, Cialdini als een soort team leader, die één voor één de beïnvloedingsprincipes moet ‘uitschakelen’. Erg leuk verzonnen, mooi getekend en in potentie ook interessant voor de (jonge) doelgroep.

Mismatch beeld <-> tekst

Het probleem hierbij is dat de teksten niet hierop zijn aangepast. Met andere woorden, op een intro-regeltje na zijn dus de tamelijk beschrijvende en theoretische teksten uit zijn boek gebruikt naast de graphics. Het resultaat? Een spannend uitziend stripboek waar helaas totaal geen samenhang is tussen de teksten die je leest en het plaatje wat je ziet. Bijvoorbeeld: Cialdini gewapend om de hoek van een ‘bad guy’ wachtend tot er een inval komt, legt in het tekstballonnetje uit hoe autoverkopers het principe van Sympathie effectief gebruiken. Beoordeel zelf op basis van een ander voorbeeld:

Conclusie

Ik vind de insteek en intentie van de strip echt geweldig, maar denk dat hier de plank volledig mis is geslagen helaas. In mijn optiek moet iemand die diepgaande kennis heeft van de materie een nieuwe verhaallijn schrijven en op die manier de zes principes en verdedigingsmechanismen in metaforen en symbolen vertellen. Ik denk dat in dit geval de investering in tijd en geld wellicht te groot was om een nieuw verhaal te bedenken, en dat de tekstschrijfster het huidige boek als uitgangspunt heeft genomen. Een werkwijze waar zij schijnbaar vertrouwd mee is, maar wellicht niet met dit soort toch meer wetenschappelijk boeken?

Image credits “Influence – Science and Practice – The Comic”